Taalproblemen

Wat is afasie?

Afasie is een verworven taalstoornis ten gevolge van een hersenletsel.

• Verworven afasie: 

  In tegenstelling tot een aangeboren stoornis of een ontwikkelingsstoornis beschikte de persoon met afasie voor het ontstaan van de stoornis over een normale taal.
  
  

• Taalstoornis: 

  De persoon heeft problemen met het uiten, begrijpen, lezen en schrijven van woorden en zinnen, de spraak en het denken zijn in principe normaal.
  
  

• Ten gevolge van een hersenletsel:

  Meestal gaat het over een beroerte/CVA (herseninfarct of hersenbloeding) in de linkerhersenhelft, bij de meeste personen liggen daar namelijk de voornaamste hersengebieden die betrokken zijn bij taalfuncties.

Soorten afasie

Er bestaan veel verschillende soorten afasie. De kenmerken hangen onder meer af van welk gebied in de hersenen precies geraakt is. Voorbeelden van problemen die kunnen voorkomen zijn: woordvindingsproblemen, verkeerde woorden zeggen (bijv. Een tafel wordt benoemd als een stoel), woorden verkeerd vormen (bijv. ‘helikopter’ wordt ‘hilotopter’), moeite met het maken van correcte zinnen en problemen met het begrijpen.

De problemen doen zich zowel voor in het uiten als het begrijpen en zowel in de gesproken als in de geschreven taal.

Sommige personen zijn zich bewust van de problemen en geraken hierdoor erg gefrustreerd in het dagelijkse leven. Andere personen hebben een verminderd besef van de taalstoornis.

De ernst van een afasie varieert van een heel lichte stoornis, die soms enkel maar door de persoon zelf of bij vermoeidheid gemerkt wordt, tot een heel ernstige stoornis waarbij er geen gesproken communicatie meer mogelijk is of de persoon volledig onbegrijpelijk spreekt.

Een afasie heeft een grote impact op de zelfredzaamheid, het persoonlijk welbevinden en de mogelijkheden om relaties te onderhouden en ontwikkelen.

Naast de afasie komen heel vaak andere neurologische uitvalsverschijnselen voor. Voorbeelden hiervan zijn motorische stoornissen (zoals een verlamming van de rechterzijde van het lichaam), problemen met het zicht, slikstoornissen en denkproblemen (zoals concentratie, geheugen en probleemoplossend vermogen).

Als er veel bijkomende stoornissen zijn, zal ook het nonverbale communiceren (gebaren maken, prenten aanwijzen, mimiek of tekenen) erg beperkt zijn.

Ondersteunende communicatie:

Wat is ondersteunende communicatie?

Ondersteunende communicatie is een hulpmiddel dat ingeschakeld kan worden bij personen met taal- en/of spraakmoeilijkheden om zo communicatie terug mogelijk te maken. Er bestaan laagtechnologische ondersteunende communicatiemiddelen zoals gebaren, aanwijzen, whiteboard, …. Daarnaast bestaat er ook ondersteunende communicatie op basis van technologie. Hieronder vallen de spraakcomputers. De logopedist zoekt samen met de hulpvrager uit welk middel het best aansluit bij uw wensen en noden.